Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Ten materiał nie może być udostępniony
RPglEh7h8KdeL

Kultura i wierzenia starożytnych Greków

Plejady, nimfy greckie
Elihu Vedder, domena publiczna
Już wiesz
  • Opisz, jak wyglądało wychowanie chłopców w Sparcie.

  • Przypomnij, w których cywilizacjach tworzono mity. Jaką rolę odgrywały?

Greccy bogowie

R1K7Dn71vS3vA1
Góra Olimp
Alina Zienowicz, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0

Grecy wierzyli w wielu bogów, ich religia była więc politeistyczna. Bogowie greccy, chociaż podobni do ludzi, byli nieśmiertelni. Opiekowali się różnymi dziedzinami życia. Tworzeniem mitówtJYyUvPW4p_000tp001mitów, czyli opowieści o bogach i herosach (bohaterach), zajmowali się poeci. Mity były tematem utworów literackich i przedstawień teatralnych, zapewniały rozrywkę, objaśniały świat bogów i ludzi, tłumaczyły początki obrzędów oraz wyjaśniały niezrozumiałe dla Greków zjawiska.

Na czele bogów stał Zeus. Jego znakami rozpoznawczymi były: piorun, orzeł i tarcza. Według mitów Zeus rezydował z najważniejszymi bóstwami na górze Olimp w północno‑wschodniej Grecji. Tych dwanaście bóstw tworzyło tzw. panteon olimpijski i sprawowało władzę nad światem ludzi oraz wszystkich innych bogów. Wieczną młodość i nieśmiertelność zapewniały im ambrozjanektar. Greccy bogowie, podobnie jak ludzie, bywali kapryśni, złośliwi czy nieszczęśliwie zakochani. Zdarzało im się popełniać haniebne czyny: zdradzać, a nawet zabijać. Lubili ingerować w sprawy śmiertelników i krzyżować im plany.

1
Ćwiczenie 1
R1O7ppjkhrpoM1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
tJYyUvPW4p_000tp001
tJYyUvPW4p_00000029

Jak Grecy czcili bogów?

Grecy składali bogom ofiary, często ze zwierząt. Rytuałowi towarzyszyły modlitwy i śpiewanie hymnów. Na ołtarzu palono w darze dla bóstwa wnętrzności i niejadalne części. Mięso gotowano lub pieczono i spożywano na miejscu podczas radosnej uczty, w której, jak wierzyli Grecy, brało udział czczone bóstwo. Najbardziej uroczystą i najkosztowniejszą ofiarą, składaną w czasie największych świąt, była tzw. hekatomba, czyli ofiarowanie aż stu sztuk bydła.

Składano również ofiary płynne, czyli tzw. libacje. Libacja oznaczała ulanie bogom wina, oliwy, mleka albo po prostu wody. Zwykle była dokonywana na ołtarzu, na ziemię wylewano płyny ku czci zmarłych albo bogów podziemi.

RWgltqrfZcjX61
Świątynia grecka
Contentplus.pl sp. z o.o.,
tJYyUvPW4p_0000002M

Sport i igrzyska olimpijskie

Religijny wymiar miał w starożytnej Grecji sport, do którego Grecy przywiązywali wielką wagę. Uważali, że jego aktywne uprawianie jest niezbędne zarówno dla ludzkiego zdrowia i higieny, jak i dla odpowiedniego wyglądu, który cieszyłby oko ludzkie i radował bogów. Pełnią człowieczeństwa było w ich opinii harmonijne połączenie fizycznego piękna i dobra.

W gimnazjonie

Sport był także ważnym elementem życia społecznego i edukacji. W większości greckich miast istniały gimnazjony, czyli zespoły budynków przeznaczonych do ćwiczeń fizycznych i umysłowych, wyposażonych w biblioteki oraz sale, w których odbywały się wykłady i dyskusje. Ten edukacyjny charakter gimnazjonów sprawił, że posługujemy się dzisiaj terminem „gimnazjum” na określenie jednego z etapów uczenia się.

Gimnazjony obejmowały przede wszystkim obiekty sportowe (stadiony do biegów, hipodromy, czyli tory do wyścigów konnych, oraz palestry – place do uprawiania boksu i zapasów), a także szatnie, łaźnie oraz baseny. Nadzorowali je specjalni urzędnicy. Grecy wierzyli, że opiekę nad gimnazjonami sprawowali sami bogowie, zwłaszcza Hermes, którego posągi często w nich umieszczano.

W gimnazjonach higienę utrzymywano m.in. przy pomocy zakrzywionych, metalowych skrobaczek, tzw. strigili. Po ćwiczeniach smarowano całe ciało oliwą, po czym dokładnie zeskrobywano ją ostrą krawędzią przyrządu wraz z potem i brudem.

R1BM7FZVHcWQn1
zadanie interaktywne
Tak mógł wyglądać grecki gimnazjon
Contentplus.pl sp. z o.o., Sol90, tylko do użytku edukacyjnego na epodreczniki.pl
Ciekawostka

Poniższe zdjęcia przedstawiają pozostałości palestry z III–II w. p.n.e. wchodzącej w skład gimnazjonu w Olimpii. Niedaleko znajdowały się też hipodrom i stadion.

tJYyUvPW4p_0000003L

Igrzyska olimpijskie

RAhC2WUbL6ti11
Stadion w Olimpii
domena publiczna

Sport grecki ściśle wiązał się z kultem bogów. Ku ich czci odbywały się zawody sportowe, zwane igrzyskami. Grecy uważali, że odniesienie w nich zwycięstwa było znakiem łaski boga. Najsławniejsze z igrzysk, w których mogli wziąć udział sportowcy z całego świata greckiego, odbywały się w Olimpii na Peloponezie i były poświęcone Zeusowi. Odbywały się one co cztery lata od 776 r. p.n.e. do końca epoki starożytnej.

Na czas igrzysk ogłaszano święty rozejm, tzn. przerywano wszelkie wojny.

Zawodom towarzyszyły ceremonie religijne. W trakcie rozgrywek uroczyście składano Zeusowi ofiarę. Nagroda za zwycięstwo w igrzyskach olimpijskich była skromna: stanowił ją wieniec z gałązek oliwnych. Ojczyste miasta zwycięzców wypłacały im jednak dodatkowe nagrody i obsypywały ich rozmaitymi zaszczytami. Aby upamiętnić imiona triumfatorów igrzysk, rzeźbiono ich posągi i pisano o nich poematy.

W zawodach brali udział wyłącznie mężczyźni. Kobiety nie miały wstępu nawet na widownię. Przed walką sportowcy składali uroczystą przysięgę, że będą walczyć uczciwie.

Do najpopularniejszych dyscyplin należały wyścigi rydwanów. Wozy były zaprzężone w dwa lub cztery konie. Na torze zazwyczaj panował tłok, rydwany na siebie wpadały i często dochodziło do wypadków.

Najbardziej wszechstronni sportowcy brali udział w pięcioboju, do którego zaliczano: bieg, skok w dal, zapasy, rzut dyskiem i rzut oszczepem.

Igrzyska olimpijskie dzisiaj

Ciekawostka

Ideę igrzysk olimpijskich wskrzeszono pod koniec XIX wieku. Współczesną olimpiadę rozpoczyna ceremonia zapalenia znicza. Czy wiesz, że ogień jest zapalany w greckiej Olimpii i niesiony do miasta, w którym odbywają się zawody?

Ril3YyYtQz3eZ
Znicz olimpijski – ceremonia otwarcia igrzysk olimpijskich w Sydney w 2000 roku
domena publiczna
1
Ćwiczenie 2
RJpGQs9nFADaq1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
tJYyUvPW4p_00000059

Teatr grecki

R1CKmvwIprZfK1
Sofokles
Wolfgang Sauber, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0
R1LvopDplgnpU1
Eurypides
Marie-Lan Nguyen, domena publiczna

Grecka tradycja literacka i intelektualna stała się inspiracją dla kolejnych epok.

W V w. p.n.e. w Atenach powstał teatr i rozwinął się rodzaj literacki zwany dramatem, do którego należą utwory przeznaczone do wystawiania na scenie. W starożytnej Grecji były to tragediekomedie. Widowiska teatralne, przygotowywane na podstawie tekstów dramatycznych, najpewniej wywodzą się z obrzędów ku czci boga Dionizosa, których nieodłącznym elementem był śpiew i taniec.

Właśnie z kultem tego boga były związane odbywające się w Atenach dwa razy w roku festiwale teatralne. Ich organizacją zajmowali się urzędnicy państwowi, a finansowali je wyznaczeni bogaci obywatele. Na przedstawienia przychodzili wszyscy uprawnieni do tego Ateńczycy, także najubożsi, którzy otrzymywali od władz niewielką kwotę, aby mogli opłacić wstęp do teatru. Przywilej oglądania spektakli przysługiwał wyłącznie pełnoprawnym obywatelom, najprawdopodobniej więc kobietom nie wolno było zasiadać na widowni. W czasie festiwalu odbywały się zawody teatralne. Autorzy dramatów stawali do konkursu na najlepszą sztukę. Zwycięzcę wyłaniała specjalnie wybrana komisja.

Tematy tragedii były zwykle zaczerpnięte z mitów. Często dotyczyły relacji między człowiekiem i bogami: poruszały kwestię konfliku między ludzkim poczuciem sprawiedliwości i boskimi nakazami albo też między ludzkimi ambicjami i losem, który zgotowali człowiekowi mieszkańcy Olimpu. Komedie miały zazwyczaj charakter satyry politycznej. Komediopisarze nierzadko wyśmiewali w swych utworach realnie istniejące osobistości – ich postępowanie i przywary – a niekiedy także kpili z wad samych bogów.

Najbardziej znanymi autorami tragedii byli: Ajschylos, SofoklesEurypides.

RdPUeU3LhnLKt1
zadanie interaktywne
W greckim teatrze
Contentplus.pl sp. z o.o., Sol90, tylko do użytku edukacyjnego na epodreczniki.pl
R4Ey9Ml5F8Qsb1
Maska teatralna niewolnika
DerHexer , Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0
Polecenie 1
  • Wskaż na ilustracji poniżej widownię oraz scenę.

  • Wytłumacz, dlaczego widoczność aktora była bardzo ważna (uwzględnij budowę greckich teatrów).

  • Wyjaśnij, dlaczego głos aktorów musiał być wzmacniany za pomocą masek.

RDAPjRdUB9Lof
O teatrze greckim czyta Bartosz Woźny O teatrze greckim czyta Bartosz Woźny Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
R18J3dTeIBvSw1
Teatr w Epidauros w Grecji
Rosino, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 2.0
tJYyUvPW4p_0000006Z

Podsumowanie

1
Ćwiczenie 3
RPobWm3FqEPcS1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Polecenia

  1. Scharakteryzuj religię wyznawaną przez starożytnych Greków.

  2. Wyjaśnij, jaką funkcję w kulturze starożytnej Grecji pełniły mity.

  3. Wymień trzy bóstwa olimpijskie i powiedz, jakimi dziedzinami życia się opiekowały.

  4. Wytłumacz, w jaki sposób powstał teatr w starożytnej Grecji. Objaśnij jego związki z religią.

  5. Opowiedz o festiwalach teatralnych w starożytnej Grecji.

  6. Wyjaśnij, jaką rolę w kulturze starożytnych Greków odgrywał sport.

  7. Wymień dyscypliny rozgrywane w czasie igrzysk olimpijskich.