Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Ten materiał nie może być udostępniony
R11kjTJLJqdfW11
Okładka Źródło: domena publiczna.
domena publiczna

Europa jest dziś wspólnotą narodów. Można zasugerować, że funkcjonuje na zasadzie federacji wielu państw. Każde państwo ma odrębną strukturę społeczną, niezależną władzę wykonawczą, ale też… indywidualną tożsamość kształtowaną przez charakterystyczne cechy narodowe. Czy zastanawialiście się kiedykolwiek nad charakterem narodowym Polaków? Stanisław Wyspiański usiłował zdefiniować nasz charakter już na początku XX wieku.

Już wiesz

1) Przeczytaj Wesele Stanisława Wyspiańskiego.

2) Obejrzyj film Andrzeja Wajdy Wesele (1972).

j0000000FCB2v23_0000000J
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Stanisław Wyspiański

Stanisław Wyspiański
R5jEERqOGPgtz
 
Stanisław Wyspiański, Autoportret, 1902, pastel, Muzeum Narodowe w Warszawie, domena publiczna

Stanisław Wyspiański

Dramaturg, reformator i teoretyk teatru, reżyser teatralny, poeta, krytyk, malarz, scenograf, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli literatury i sztuki Młodej Polski. Wychował się w rodzinie artystycznej (ojciec był rzeźbiarzem i fotografikiem), ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie (gdzie od 1902 roku zajmował stanowisko docenta), studiował też filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, w latach 1891–1894 studiował w paryskiej Académie Colarossi , zawodowo związany był też z krakowskim Teatrem Miejskim. W 1900 roku ożenił się Teodorą Teofilą Pytko, z którą miał czworo dzieci. Tworzył dramat symboliczny w odmianie neoromantycznej. Jego twórczość jest niezmiernie bogata i obfituje w osiągnięcia ważne dla kultury polskiego modernizmu (wymienić tu należy polichromię w kościele Franciszkanów w Krakowie, współpracę z „Życiem” i „Chimerą” w charakterze ilustratora). Tematyka jego utworów scenicznych związana była z polską myślą niepodległościową i nastrojami dekadenckimi. Zadebiutował w 1898 na łamach „Życia” Warszawianką — dramatem osnutym na tle wydarzeń powstania listopadowego. W ten nurt tematyczny wpisują się również Lelewel (1899), Legion (1900), Noc listopadowa (1904). Kolejną grupę dramatów wyznacza tematyka współczesna. Zalicza się do nich arcydzieło dramatyczne Wesele (1901), a następnie Wyzwolenie (1904). Cechy wartościowania moralnego pojawiają się w innych dramatach współczesnych: Klątwie (1898) i Sędziach (1907). Historia Polski stała się ilustracją Legendy I (1898), Kazimierza Wielkiego (1900), Piasta (1903), Legendy II (1904), Bolesława Śmiałego (1903), epilog Skałka (1907). Do tradycji antycznej nawiązywał w dramatach: Meleager (1898), Protesilas i Laodamia (1899), Achilleis (1903), Akropolis (1904), Powrót Odysa (1907). Wymownym świadectwem jego zainteresowań kulturą antyku był projekt‑makieta polskiego Akropolis, czyli teatru plenerowego na stokach Wawelu.

j0000000FCB2v23_0000001C

Wesele w Bronowicach

Ćwiczenie 1
Rs6RZYg2Gq06F1
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

20 listopada 1900 roku w Bronowicach odbył się ślub Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną (córką chłopa z podkrakowskiej wsi). Wyspiański był świadkiem. Ślubu w kościele Mariackim udzielił o. Wacław Nowakowski. Wesele trwało trzy dni. Środowisko krakowskie reprezentowane było przez Antoninę Domańską z córką Marią, Elizę Pareńską z córkami: Marią i Zofią, a także przez bohemę artystyczną.

R1DbN3Y5gGyLk1
Źródło: a. nn., domena publiczna.
Ćwiczenie 2
RhiAQOOoh0lV41
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
j0000000FCB2v23_0000001P

Wesele Wyspiańskiego

Wesele zostało wystawione na scenie w 1901 roku. Stanowiło prowokację do dyskusji na temat niemożności porozumienia dwóch warstw społecznych: inteligencji (reprezentowanej przez młodopolskie środowisko artystyczne) oraz chłopów, postrzeganych jako uosobienie cnót narodowych, nieskażonych wpływem dekadenckiego poczucia bezsensu życia. W kręgu gości weselnych Wyspiański sportretował Włodzimierza Przerwę‑Tetmajera (Gospodarz), dziennikarza „Czasu” − Rudolfa Starzewskiego, poetę Kazimierza Przerwę‑Tetmajera, malarza Tadeusza Noskowskiego, a także mieszkańców Bronowic: Czepca, karczmarza Singera i jego córkę Pepę. W przestrzeni symbolicznej bronowickiej izby‑sceny wykreował zatem „Polaków portret własny”. W strukturze utworu zastosował konwencję dramatu realistycznego, eksponując konfrontację światopoglądów i brak wzajemnego zrozumienia w obrębie obu warstw społecznych.

RbkUdtOKTCQH3
Afisz teatralny z 1901 roku. Obok postaci realistycznych Wyspiański wprowadził do dramatu postaci symboliczno-fantastyczne, pojawiające się w projekcjach sennych i wizyjnych (poetyka oniryzmu). Plan realistyczny oraz symboliczno-fantastyczny wzajemnie się przenikają.
domena publiczna
Ćwiczenie 3
R64E5JxQuMVrm1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 4.1

Ćwiczenie 4.2
RNCNUvhkUnSx41
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 4.3

Ćwiczenie 4.4
R1RtSI99NP6Fn1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
j0000000FCB2v23_0000002I

Słowa, słowa, słowa

R16kJ0FyNzxiC
Chochoły
Stanisław Wyspiański, Chochoły, 1898, pastel na papierze, Muzeum Narodowe w Warszawie, domena publiczna
Ćwiczenie 5.1

Ćwiczenie 5.2
R4mMYMdqm9vWP1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 5.3

Ćwiczenie 5.4
RPOdd4PmYAahq1
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
j0000000FCB2v23_00000034

Polskie wady narodowe

Ćwiczenie 6.1

Przeczytaj fragment Wesela i powiedz, dlaczego wypowiedź Pana Młodego stanowi świadectwo młodopolskiej chłopomanii.

PAN MŁODY
Tak to czuję, tak to słyszę:
i ten spokój, i tę ciszę,
sady, strzechy, łąki, gaje,
orki, żniwa, słoty, maje.
Żyłem dotąd w takiej cieśni,
pośród murów szarej pleśni:
wszystko było szare, stare,
a tu naraz wszystko młode,
znalazłem żywą urodę,
więc wdecham to życie młode;
teraz patrzę się i patrzę
w ten lud krasy, kolorowy,
taki rześki, taki zdrowy –
choćby szorstki, choć surowy.
Wszystko dawne coraz bladsze,
ja to czuję, ja to słyszę,
kiedyś wszystko to napiszę;
teraz tak w powietrzu wiszę
w tej urodzie, w tym weselu;
lecę, jak mnie konie niosą –
od miesiąca chodzę boso,
od razu się czuję zdrowo,
chadzam boso, z gołą głową;
pod spód więcej nic nie wdziewam,
od razu się lepiej miewam.

Ćwiczenie 6.2

Przeczytaj fragment Wesela, który prowokuje do dyskusji o polskich wadach narodowych. Nazwij polskie przywary wskazane w tekście.

NOS
Piję, piję, bo ja muszę,
bo jak piję, to mnie kłuje;
wtedy w piersi serce czuję,
strasznie wiele odgaduję:
tak po polsku coś miarkuję – –
szumi las, huczy las:
has, has, has.
Chopin gdyby jeszcze żył,
toby pił –
has, has, has,
szumi las, huczy las.

Ćwiczenie 6.3

W wypowiedzi Panny Młodej znajdź nawiązanie do symboliki zastosowanej przez Mickiewicza w III cz. Dziadów. W całości utworu znajdź więcej odniesień do literatury romantycznej. Wymień je.

PANNA MŁODA
(wraca pędem)
Ogromny przyleciał ptak,
hań se na ganecku siad,
taki ci ogromiec kruk.
Potem sie ze skrzydlich wag
uniósł, wzleciał, znowu spad,
potrzaskał gałązki brzóz,
strącił rosy gęsty deszcz
i posed – !

Ćwiczenie 6.4

Zinterpretuj scenę 35. z ostatniego aktu Wesela. Zredaguj notatkę, w której opiszesz diagnozę społeczną Wyspiańskiego.

CHOCHOŁ
. . . . . . . . . . . . . . .
Jak ci spadła czapka z piór.
JASIEK
Tom sie chyloł po te copke,
to mi może sie odwinoł.
CHOCHOŁ
Miałeś, chłopie, złoty róg,
miałeś, chłopie, czapkę z piór:
czapkę ze łba wicher zmiótł.
JASIEK
Bez tom wieche z pawich piór.
CHOCHOŁ
Ostał ci sie ino sznur.
JASIEK
Najdę ka gdzie przy figurze.
CHOCHOŁ
Pod figurą ktosik stał.
JASIEK
Strasy u rozstajnych dróg – –
cy to pioł, cy nie pioł kur?

j0000000FCB2v23_00000048

W kręgu narodowych mitów

Ćwiczenie 7.1

Określ, jakie optymistyczne treści zawiera podany fragment Wesela. Czy marzenie Gospodarza jest możliwe do spełnienia?

GOSPODARZ
Słuchajcie kochani, dzieci –
ażeby to była prawda
że Wernyhora tam leci
z Aniołem, z Archaniołem na czele;
że tej nocy, gdy my przy muzyce,
przy weselu, gdy my w tańcowaniu,
tam, kędyś, stało się tak wiele
że Kraków ogniami plonie,
a MATKA BOŻA w koronie,
na wawelskim zamkowym tronie
siedząca, manifest pisze:
skrypt, co przez cały kraj poleci
i tysiące obudzi i wznieci.
Słuchajcie, serce mi dysze,
ażeby to prawda była,
że Wernyhora tam leci,
a za nim tabunem konie!

Ćwiczenie 7.2

Wskaż polskie mity narodowe, o których pisze Stanisław Wyspiański.

Ćwiczenie 7.3

Wyjaśnij, jaką funkcję w fabule utworu pełni chocholi taniec.

Dramat Wyspiańskiego stanowi diagnozę nieudolności i braku solidaryzmu społecznego Polaków. Ukazani chłopi dystansują się od inteligentów – głównie artystów (którzy alienują się z rzeczywistości polityczno‑społecznej) – chcieliby uczestniczyć w przemianach politycznych i ekonomicznych, lecz w decydującym momencie wykazują niedojrzałość do czynu. Inteligenci postrzegają ich przez pryzmat obrazu sielskiej, spokojnej, idyllicznej wsi (wyraźne nawiązanie do Pieśni o sobótce Jana Kochanowskiego). Idea narodowej jedności okazuje się wręcz niemożliwa. Akcja fabularna przeplata się z manierycznym, natchnionym dialogiem Poety i Racheli, w którym zostaje przywołany symbol chochoła (słomianej otuliny róży w ogrodzie), wyrażający „co się komu w duszy gra” na temat wolności.

Warstwa fantastyczna utworu została uzupełniona o osoby dramatu – zjawy symbolizujące duchowe rozterki weselników (konserwatywnemu dziennikarzowi ukazuje się Stańczyk – uosobienie mądrości i roztropności politycznej, Dziadowi – upiór Jakuba Szeli, Poecie — Czarny Rycerz, Panu Młodemu — hetman Branicki, Gospodarzowi – Wernyhora, przekazujący Jaśkowi złoty róg, symbol narodowej sprawy). Niestety, Jasiek zaprzepaszcza szansę drogi do wolności, kiedy sięgając po okazałą czapkę z pawich piór (symbol próżności), gubi bezcenny dar Wernyhory. W końcowej scenie dramatu odbywa się korowód tragicznego tańca (do którego przygrywa Chochoł – symbol uśpionego społeczeństwa), a ów będzie chocholi taniec, wpisujący się w katalog narodowych symboli literackich, wyraża pesymistyczną konkluzję o niemożności realizacji idei niepodległościowych u schyłku XIX i na początku XX wieku. Winą za ten stan stagnacji umysłowej Wyspiański obarczył inteligencję, uciekającą od aktywności społecznej w sferę poszukiwań intelektualnych i artystycznych.

j0000000FCB2v23_0000004S
JPOL_E3_E4_Konteksty

Plotka o „Weselu”

Zabawny był stosunek Rydla do chłopów. Ten poeta – był to klasyczny mieszczuch, niemający poczucia wsi ani chłopa; popełniał tedy co chwilę wykroczenia przeciw etykiecie wiejskiej, które raziły bronowickich gospodarzy. „Ten pan Rydel to dobry człowiek, uczony człowiek, ale strasznie źle wychowany”, mówili, a mianowicie dlatego, że Rydel, chcąc się „zbliżyć do ludu”, chodził w konkury boso, poza tym w marynarce i z zawiniętymi spodniami. Otóż na wsi, chłop chodzi boso albo przy pracy, albo jeśli nie ma butów, ale z wizytą – nie. Rydel posuwał swoją „ludowość” tak daleko, że, przyszedłszy raz z wizytą do willi swej ciotki, p. Domańskiej (Radczyni z Wesela), prosił ją o pozwolenie zdjęcia butów, bo tak się już przyzwyczaił… Pokazywał wszystkim, kto chciał i kto nie chciał, że nie nosi gatek etc. I gadał, gadał, gadał…

Ćwiczenie 8.1

Na podstawie podanego fragmentu Plotki o „Weselu” omów zjawisko chłopomanii.

Ćwiczenie 8.2

Wypisz młodopolskie przykłady literackie chłopomanii.

j0000000FCB2v23_00000056
JPOL_E3_E4_Preteksty

Wesele Smarzowskiego

Ćwiczenie 9.1

Obejrzyj Wesele wyreżyserowane przez Wojciecha Smarzowskiego.

Ćwiczenie 9.2

Omów, diagnozę społeczną jaką stawia autor filmu.

Ćwiczenie 9.3

Wyjaśnij, w jaki sposób film Wojciecha Smarzowskiego nawiązuje do dramatu Stanisława Wyspiańskiego.

Ćwiczenie 9.4

W jakim sensie Wesele Andrzeja Wajdy i Wesele Wojciecha Smarzowskiego stanowią rewizję polskich mitów narodowych? Zredaguj na temat notatkę.

j0000000FCB2v23_0000005Q
JPOL_E3_E4_Zadaniowo

Zadaniowo

Ćwiczenie 10.1

Scharakteryzuj pisemnie chłopów i inteligencję na podstawie rozmów prowadzonych w akcie pierwszym Wesela. W pracy wykorzystaj odpowiednie cytaty.

Ćwiczenie 10.2

Znajdź w internecie plakat do pierwszej części spektaklu Wędrowanie w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego. Zinterpretuj plakat, odwołując się do twórczości Wyspiańskiego.

R1aa9uScAzEgK1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.